28 Ekim 2015 Çarşamba

Hollywood'vari Mutlu Sonlar Gerçek Dışı Mı?

Hollywood'un bilinçaltımıza aşıladığı aşk hikayeleri aslında gerçek olabilir mi? Esas kız ve esas oğlan, ne tür zorluklardan geçerlerse geçsinler hep sonunda birlikte mutlu oluyorlar. Hep. Çevreme ve en çok da kendime bakıyorum: Bizde öyle bir şey göremiyorum. O zorluklar bizi kırıyor, paramparça ediyor. Geriye ise mutluluk dışında her şey kalıyor. Aylarımızı, bazen yıllarımızı alıyor kendimizi onarıp hayatımıza yüzde yüz devam edebilmek.
Bir senelik sevgilimizden de ayrılsak, 30 seneyi devirdiğimiz evliliğimizi de bitirsek aynı yollardan geçiyoruz. Belki "düzelme" süreci farklı oluyor ama geçilen yollar hep aynı.
Peki en zor ayrılık hangisi? Aldatılmak mı? Sevginin bitmesi mi? Saygısızlık mı? Yoksa severek ayrılmak mı? Galiba aldatılınca öfke sevgiden ağır basıyor. Bir duygunun yerini başka bir güçlü duygu alıyor. Aklında intikam hayalleri kuruyorsun. Ondan ölesiye nefret ediyorsun, ona belalar okuyorsun. Sevginin bitmesi ise bitiyor işte... Ama severek ayrılmak, daha doğrusu esas oğlan ve esas kızın hala birbirlerini seviyorken ayrılması kadar boktan bir durum yok galiba. Tamam, bitti, artık görüşmeyeceğiz desen de ayakların seni ona götürüyor, kafan deli gibi "Hayır!" diye bağırırken. Onsuz yapamıyorsun. Onu özlüyorsun. Bazen konuşmadan bile yanında olsun istiyorsun, yan yana oturunca belki her şey geçer diye umuyorsun. Tartışıyorsunuz, yine ayrılıyorsunuz. Yine görüşüp, tamam artık yeter bu son diyorsunuz ama bitmiyor. Her gün, her saat fikrinizi değiştiriyorsunuz. Eğer bu dediklerim bir Hollywood filminde olsaydı, sonu kesinlikle "Happily ever after" tarzında biterdi. Bizde ise geriye kafa karışıklığı, iki ucu ... değnek kalıyor. Tam yoluma devam edeceğim derken yine karşınıza çıkıyor. Anlayacağınız lanet olası bir kısır döngü. Belki bencilliğin ön planda olduğu belki de imkansızlığın olduğu bir ilişki...
Ah o canım Hollywood filmleri, keşke gerçek olsaydınız. Keşke o romantik komedileri bizim hayatımızda da yaşayabilseydik, keşke her şey pamuk şeker pembesi olsaydı...