Severim ben bayramları. Benim için dağınık olan ailemizin buluştuğu zamanlardır... En azından eskiden öyleydi, büyükannem vefat ettikten sonra her şey yavaş yavaş değişmeye başladı. Babamın teyzeleri Antalya'ya gelmemeye başladılar bayramda -nasıl olsa pamukannem yok diye- böylece bayramlar git gide eski güzelliğini yitirmeye başladı.
Ama bu bayram gene güzeldi. Eskisi kadar olmasa da gene sabahtan babaannemde buluşuldu, akşam sofraya beraber oturuldu, uzun süredir olmadığı kadar büyüktü sofra bu sefer. İki misafirimiz de vardı: Aytek abimin iran kedisi Hacı ve Gözde ablamın labradoru Jolie... Eve nee kattılar, büyük küçük demeden herkes minik misafirlerimizle bir oldu ve yerlerde yuvarlandı.
Tabi bütün bu güzel şeyleri ne böldü: TOPLU SMSler... Kusura bakmayın ama siz de atıyorsanız eğer bu smsleri dikkatlice okuyun: kimse "Aaaa bak Ayşe ya da Mehmet bana sms atmış" diye sevinmiyor. Sevinecek bir şey yok çünkü adı üstünde toplu atılmış olan bir mesaj bu. Hadi adına atılsa anlarım çünkü sen hatırlanmışsındır -rehberden herkese gönder tuşuna basılmadan atılmıştır o mesaj- severim de hatırlanmayı... Ama zırt pırt telefonun mesaj geldiğini bildirirse ve o mesajlar cidden aynı olmaya başlamışsa artık bıkkınlık geçirirsin. Madem bayram arkadaşım bir ara halini hatrını sor karşıdakinin. Hiçbir şey birinin sesini duymaktan, o mutluluğu sesinden anlamaktan daha güzel değildir. O kadar mesajcıysan büyüklerine de hiç gitme al eline telefonu at bir mesaj!
Neyse zaten hiçbir şeyin tadı eskisi gibi değil, ama en azından birazcık bile olsa adetlerimizi yerine getirmeye çalışalım... "Eskileri" mutlu etmek ve "yenilere" hep hatırlatmak adına...
Bayramınız kutlu olsun! =)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder